Pages

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Κόσμο μέσα από τα μάτια ενός εφήβου:Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ


Από σήμερα και κάθε Τετάρτη θα γεμίζετε τα απογεύματά σας μέσα από τον ‘Κόσμο μέσα από τα μάτια ενός εφήβου’. Μέσα από αυτό το άρθρο θα συζητούμε κοινωνικά φαινόμενα και καταστάσεις μέσα από τα ματιά ενός εφήβου…Καλή μας αρχή λοιπόν!!



Και μέσα σε ένα κλίμα γενικής δυσφορίας, ας ξεκινήσουμε από το ηρωικό κίνημα των αγανακτισμένων και την απήχηση του στο πολιτικό παρασκήνιο. Μέσα σε ένα γκρίζο φόντο και την αμαυρωμένη εικόνα του σήμερα στην πολιτική σκηνή, ολόκληρος ο ελληνικός λαός αντιδρά στην υποδούλωση όχι μόνο της χώρας αλλά και των ιδεών και αξιών..Πώς;;;..Μα φυσικά με τον δικό τρόπο, με αυτό που ξέρει καλύτερα (αν και δεν μας είχε συνηθίσει σε τέτοια).

Το σύνθημά τους ένα «Δεν ελπίζω τίποτα, Δεν φοβάμαι τίποτα, Είμαι ελεύθερος». Άραγε, αυτή η αντίδραση ήρθε στα «μέσα του πουθενά»;; Τώρα ξαφνικά «ξύπνησε» ο ελληνικός λαός μετά από όλες τις αυθερεσίες;; Μα φυσικά και όχι….η κοινωνία πια δεν άντεχε πια τον ηθικό ξεπεσμό, το ντόμινο των συνεπειών που επέφερε η πολιτική εξαθλίωση με συνέπειες τόσο στην ηθική, όσο και στην καθημερινή ζωή.

Το ΜνημόΣυνο…συγγνώμη Μνημόνιο ήταν το «κερασάκι» στην τούρτα που εξάντλησε κάθε ψυχολογική αντοχή κάθε διάθεση υποστήριξης του ελληνικού λαού. ΔΕΝ χώρισε τους Έλληνες .άλλα τους έφερε πιο κοντά .. ΔΕΝ τους φόβισε αλλά τους έκανε να λειτουργούν με μία ψυχή, με μία καρδιά…Τους θύμισε ότι σαν έθνος έμαθαν να λειτουργούν, σαν μια γροθιά, ότι δεν τους σκιάζει φοβέρα καμιά. Και όλα αυτά μέσα στο «θα…θα» των πολιτικών αρχηγών οι οποίοι επιμένουν στην πολιτική της εξουθένωσης του ελληνικού λαού..Άραγε πως λειτουργούμε εμείς οι έφηβοι σε όλες αυτές τις αυθερεσίες του καθεστώτος;; Επιδεικνύουμε άραγε την σωστή ωριμότητα ή το επαναστιτικό και πνεύμα αμφισβητίας που μας διακατέχει;; Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να στρυφογυρίζουν το μυαλό μας, διότι εμείς είμαστε οι αυριανοί πολίτες, οι αυριανοί κληρονόμοι του έθνους και της παράδοσής μας….Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ

Δεν φαίνεται ,όμως, να «ιδρώνει» το αυτάκι των πολιτικών οι οποίοι επιμένουν στην εθνική συννενόηση και κατανόηση χωρίς να γνωρίζουν ότι έχουν εξαντληθεί τα όρια της υπομονής και της ανοχής για τον πολιτικό λαό…..Μπορεί να μιλάω σαν πολιτικός, αλλά κάποιες αλήθειες δεν γίνεται να κρυφτούν πίσω από τις λέξεις. Το έθνος μας δεν αντέχει άλλο ξεπεσμό, δεν αντέχει άλλη εξαθλίωση αν και έχουμε περάσει πολύ δύσκολες καταστάσεις…Η Ελλάδα αντλεί δύναμη από τα παιδιά της..από εμάς. Μέσα σε μία καλοστημένη προπαγάνδα εμείς είμαστε που θα δώσουμε την λύση, εμείς είμαστε οι κληρονόμοι και συνκληρονόμοι του έθνους μας…..Ας μην καθόμαστε, λοιπόν, με σταυρωμένα τα χέρια…..

Λοιπόν, τέλος για σήμερα…..Επιστρέφουμε την επόμενη εβδομάδα με νέο θέμα….Καλή συνέχεια…

Δεν υπάρχουν σχόλια: