Είναι μερικά από τα άτομα που γνωρίζω, που έζησαν και ζούν μέσα στην ενδοοικογενειακή και ψυχολογική βία. Μερικά από αυτά τα παιδιά και τους νέους έζησαν και απόπειρες βιασμού, ακόμα και βιασμό από πατεράδες “ τέρατα” , από συγγενείς, από οικογενειακούς φίλους. Μερικοί από αυτούς τους «αγγέλους» ακόμα έχουν πάνω τους χαραγμένα σημάδια ενός αλκοολικού πατέρα και μίας “χαπακωμένης” διακοσμητικής μητέρας που δεν θέλησαν ποτέ να διδαχθούν την αγάπη, Τα σημάδια αυτά ίσως θα μείνουν για πάντα σαν αχάρακτη εικόνα στο πέρασμα των χρόνων μέσα στην ψυχή τους...
Παιδιά που
ο χρόνος σταμάτησε σε μια στιγμή. Όταν έχασαν το χαμόγελο τους, όταν έχασαν την αθωότητα τους, όταν είδαν τις πρώτες σταγόνες από αίμα στο πάτωμα...
Και αλήθεια, εσύ που θεωρήσε άνθρωπος και λές ότι η ζωή σου είναι χάλια, ότι έχεις προβλήματα, και ακόμα λές ότι κανένας δεν σε νοιάζεται και δεν έχεις κανέναν να σε αγαπάει. Έχεις προσπαθήσει έστω για μια φορά εσύ μητέρα, πατέρα ,άγνωστε που σηκώνεις χέρι στο παιδί σου “για να μάθει...” ,να το κοιτάξεις στα μάτια για να δείς τον φόβο του; Έχεις άγνωστε προσπαθήσει ποτέ πρίν ξαναφωνάξεις στο παιδί σου, να μιλήσεις και να το καταλάβεις; Όχι ε; Φυσικά...Βολεύεστε γονείς κάπου ανάμεσα γραφείου και τηλεοράσεως, μέσα στο ψέμα και την απάθεια των χαπιών και ενός τούρκικου σήριαλ και φυσικά στα λόγια των παλαιών “αγράμματων” σοφών γονιών σας π.χ «Λίγο ξύλο καλό είναι, μαθαίνει έτσι το παιδί, έτσι έμαθες και εσύ.» και συμπληρώνω «γι’ αυτό κάνεις τα ίδια».
Αν ακολουθήτε αυτό το πρότυπο πραγματικά ντροπή σας. Δεν το χωράει ο νούς μου να φανταστώ ένα παιδικό κοκκινισμένο και ματωμένο προσωπάκι οχτώ ετών, που μόλις δέχτηκε τα νεύρα των “γονιών” του με την, επιτρέψτε μου ηλίθια δικαιολογία του «Μόνο έτσι θα μάθει ή έτσι μάθαμε και εμείς.»
Τι ακριβώς μάθατε; Πείτε μου σας παρακαλώ.
Αλλά βέβαια, Χριστούγεννα έρχονται, μέρες αγάπης, μέρες αγοραπωλησίας ψυχών κάποιος θα να νοιαστεί και γι’ αυτά τα παιδιά...Σωστά μωρέ...!Που να κάθεσαι εσύ τώρα να νοιαστείς και να χαλαστείς επειδή παιδιά βιάζονται σωματικά και ψυχολογικά κάθε μέρα από τους ίδιους τους γονείς. Και άλλωστε γιατί να είσαι εσύ που θα νοιαστείς...; Αφού υπάρχουν και τα ιδρύματα, ψυχολόγοι... Σωστά;... Εσύ πάντα είσαι η “εξαίρεση”.
Αλλά εσύ είσαι και αυτός που ξέρει να διδάξει χωρίς να έχει διδαχτεί. Είσαι και αυτή που όταν δεν ξέρεις να μιλήσεις σηκώνεις το χέρι σου και τραυματίζεις μια ψύχη. Ακόμα είσαι αυτός που πίνεις μπροστά στο παιδί σου. Είστε και αυτοί που φωνάζουν και βρίζουν μπροστά σε ψυχές που δεν έφταιξαν σε τίποτα, είσαι το κρυμμένο τέρας στην ντουλάπα ενός μικρού παιδιού. Και τέλος είσαι και ο βραδινός εφιάλτης μιας κοπέλας, κλειδωμένος
πίσω από την πόρτα του δωματίου της που έβαλε να την φυλάνε μικρά στρατιωτάκια. Αυτοί είστε.
Y.γ «Ο πατέρας μου, το ξαναέκανε αυτό πάνω μου...Φοβάμαι...Με χτυπάνε...Θέλω να σου μιλήσω...Νιώθω βρώμικη...Δεν μπορώ να ξεχάσω...θέλω να φύγω...Δεν με αγαπάει κανείς... Τι να κάνω...Που να πάω;...Γιατί σε εμένα;... » Αυτά είναι μόνο μερικά από τα λόγιά που έχω ακούσει από αγγέλους με σπασμένα φτερά. Πραγματικά είναι τιμή μου που τους γνωρίζω και με διδάσκουν πάντα. Σας ευχαριστώ πολύ όλους.
«Η αγάπη φέρνει ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους, γαλήνη στην ταραγμένη θάλασσα, ύφεση στους ανέμους και γλυκό ύπνο στους δυστυχείς.» Πλάτων
Καλό Σαββατοκύριακο
Panos Angel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου