Καλησπέρα, αγαπητοί μου περιπλανητές ενός ονείρου.
Μαζί για ακόμη μία, αυτήν την
φορά υπέροχα βροχερή, αλλά και λιγουλάκι παραπονιάρικη Παρασκευή, για ακόμη μια
περιπλάνηση μέσα στο μυαλό μου. Ελπίζω όλων εσάς εκεί έξω οι φατσούλες να είναι
χαμογελαστές. Άλλωστε το αξίζετε.
Στην ζωή μας αλήθεια είναι πως υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι. Νομίζεις θα πω οι καλοί
και οι κακοί ε; Μπα...Αλώστε το καλό και το κακό ορίζεται, ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω
προσωπικά, αποκλειστικά από εμάς. Για εμένα υπάρχουν αυτοί που είναι βαρετοί και αυτοί που μας κάνουν να περνάμε καλά και μας κάνουν να χαμογελάμε.
Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί μερικοί άνθρωποι μιλούν συνέχεια για τον εαυτό τους,
μένουν μόνοι τους, αναλύουν τόσο πολύ ένα θέμα που στο τέλος πάντα μα πάντα ή
θέλεις να χτυπήσει το κινητό σου εκείνη την στιγμή (εντάξει μερικές φορές απλά κάνεις
πώς μιλάς) με το γνωστό τρομαγμένο ύφος, ενώ λες κάτι του τύπου «Σοβαρά, έρχομαι
αμέσως...»έτσι ώστε να φύγεις όσο πιο γρήγορα μπορείς ή απλά φαντάζεσαι να τον χτυπάς
με ότι βρεις μπροστά σου να σταματήσει, ενώ ένα μοχθηρούλικο χαμογελάκι σκάει από
τα χείλη σου κάνοντας έτσι να ξεχάσεις για λίγο το μπλα, μπλα, μπλα... Ειδικά αν είναι και ψευτοκουλτουριάρης ο συνομιλητής σου, τότε μπαίνουν και σχέδια διαφυγής με κωδικό όνομα «όπως, όπως...» να πας να βρεις το άλλο σου μισό, έναν φίλο, μια ξεχασμένη παρέα από τα παλιά που ξέρεις ότι εκεί θα χαμογελάσεις και θα περάσεις καλά... Σου έχω και χειρότερο, σκέψου να είναι δύο και τρεις οι «βαρετοί» συνομιλητές απέναντι σου.
Καταλαβαίνεις λοιπόν τώρα τι μοχθηρά σχέδια θα έκανες αν ήσουνα σε μια άκρη στην
Βουλή με 300 βαρετούς ανθρώπους να μιλάνε συνέχεια (Αυτό ήταν κακιούλα)...
Σου θύμισα κάτι έτσι;
Αλλά όπως και να έχει όλα αλλάζουν αν το θέλουμε πραγματικά. Και μια συμβουλή για το
τέλος που άμα θέλεις εφάρμοσέ την. «Πάντα μα πάντα να επιλέγεις ανθρώπους που θα σε
κάνουν να χαμογελάς, γιατί αν στο κάνουν μια φορά, θα στο κάνουν για πάντα. Αυτούς να
έχεις πάντα στην καρδιά σου και η ζωή σου θα ομορφαίνει μέρα με την μέρα....»
Υ.γ. Σήμερα δεν είπαμε πολλά, ίσως να φταίει που είμαι κουρασμένος, ίσως να έπρεπε να
βγουν τόσα λίγα από το μυαλό μου, άλλωστε όλα για κάποιον λόγο συμβαίνουν ;). Όπως
και να έχει σας ευχαριστώ για τον χρόνο που διαθέτεται να διαβάζετε αυτές τις γραμμές...
Καλό σαββατοκύριακο σε όλους.
Panos Angel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου