«Ζωή εστί»
Σήμερα ξύπνησα νωρίς και αφού κοίταξα έξω στο παράθυρο όπως κάθε πρωί, πείρα μια τζούρα φθινοπωρινού ρομαντικού αν θέλετε αέρα, έβαλα ένα cd Edith Piaf να παίζει απαλά, ύστερα έβαλα γαλλικό καφέ στην κόκκινη κούπα μου και έκατσα μπροστά στο παράθυρο απλά κοιτώντας τα πεσμένα φύλλα...Καθώς κοιτούσα έξω θυμήθηκα κάτι που είχε πει κάποτε ο Αϊνστάιν .«Υπάρχουν δύο τρόποι να ζείς...Μπορείς να ζείς σαν τίποτα να μην είναι θαύμα ή μπορείς να ζείς σαν να είναι όλα θαύμα». Ίσως στην ζωή μας κάποιες φόρες το μυαλό να μας λέει αλλά και η καρδιά αλλά...Προσωπικά όσες φορές ακολούθησα το μυαλό απλά απέτυχα. Δεν ξέρω αν φταίει που πέρασα αρκετά στην ζωή μου ή το ότι είμαι ονειροπόλος, πάντως όσες φορές ανέλυσα μια κατάσταση και προσπάθησα να βρω μια λύση και να «ξεγελάσω» για λίγο την μοίρα πάντα, μα πάντα όμως γινόταν αυτό που ήθελε εκείνη. Τι και αν δάκρυζα, τι και αν φώναζα, τι και αν προσπαθούσα να βγάλω μια άκρη στο μυαλό μου απλά δεν γινόταν, τι και προσπαθούσα να ξεχάσω, τι και αν, τι και αν...Στο τέλος πάντα νίκαγε αυτή. Είναι λίγο αστείο γιατί με όλες αυτές τις σκέψεις έχασα στιγμές πίσω στα ερωτήματα. Έχασα στιγμές όταν ήμουνα εγωιστής και νόμιζα πώς ήξερα και μπορώ να προγραμματίσω το μέλλον. Έχασα στιγμές όταν εμπόδιζα την καρδιά μου να μου δείξει τον δρόμο. Θυμάμαι τα λόγια από έναν αγαπημένο μου φίλο που έφυγε χαρούμενος από αυτήν την ζωή γιατί πάντα άκουγε την καρδιά του. «Ερωτέψου με όλη σου την δύναμη, αγάπα με όλη σου την δύναμη, δώσε με όλη σου την δύναμη και άσε το σωστό και το λάθος να το κρίνει άλλος.». Έτσι άφησα στην άκρη τα πρέπει...Γιατί απλά δεν υπάρχουν, τι σημαίνει άλλωστε πρέπει; Προσωπικά νομίζω ότι είναι σαν να βάζεις εμπόδια στην καρδιά σου. Το είπα και ποιό πάνω, απλά δεν γίνετε. Έχω ακούσει από μια φίλη μου να μου λέει κάποιες φορές. «Ρε συ Πάνο τι πρέπει να κάνω;...Δεν θέλω να πληγώσω κανέναν. Δεν μπορώ άλλο να δακρύζω» Αφού την μουντζώνω τις λέω το έξης «Πληγώνεις και θα πληγώνεις κάθε μέρα πάνω από είκοσι άτομα χωρίς να το ξέρεις καν και κάνουν το ίδιο σε εσένα άλλοι τόσοι...Απλά ακόλουθα την καρδιά σου και θα χαμογελάσεις...». Και αν με ρωτάς αν πληγώθηκα και πληγώνομαι από τις επιλογές μου η απάντηση μου είναι «ΝΑΙ!!...» και χαίρομαι πολύ γι αυτό γιατί έτσι μαθαίνω καλύτερα έμενα και τους γύρω μου, αλλά δεν το μετανιώνω ποτέ ,γιατί μου το είπε να το κάνω έτσι η καρδία μου. Και έχω χωρίσει από κοπέλες για κάτι καλύτερο από αυτό που είχα, και έφυγα από άτομα που ήμασταν χρόνια μαζί, και έκανα πράγματα που φοβόμουν να κάνω και χαμογέλασα όταν όλοι έκλαιγαν...Κάποιες στιγμές νόμιζα ότι έφταιγα που τους πλήγωσα όλους αυτούς, γατί νόμιζα ότι με αγαπούσαν πραγματικά και θα γύριζα όλον τον κόσμο μαζί τους και ότι όλο αυτό είναι λάθος, μα μετά από καιρό κατάλαβα πώς έτσι ήταν καλύτερα και ευτυχώς δεν έμεινα μαζί τους, χάνοντας έτσι τις μικρές ευκαιρίες που μου πρόσφερε η ζωή. Έτσι απλά. Δεν χρειάζεται να το εξηγήσεις ή να το αναλύσεις και άλλωστε γιατί να το κάνεις; Θα
χάσεις πολλά αν σταματήσεις την διαδρομή της ζωής σου. Απλά άφησε το ρεύμα του ποταμού της ζωή σου να σε πάει εκεί που έπρεπε να είσαι..Aπόλαυσε την ζωή χωρίς πρέπει και γιατί, και να θυμάσαι πάντα εσύ εκεί έξω που διαβάζεις αυτές τις γραμμές τρέξε να κάνεις πράγματα και να μην βρίσκεις δικαιολογίες και λές θα δούμε αύριο...Γιατί είσαι εγωιστής αν νομίζεις αυτό που έχεις σήμερα θα το έχεις και αύριο..
.
Panos Angel
Υ.Γ Επειδή συνηθίζω να αφήνω ένα υστερόγραφο πάντα κάτω από τα κείμενα μου βγάζοντας τις τελευταίες σκέψεις από το μυαλό μου. Θα ήθελα να κλείσω με ένα απόθευγμα που με βοήθησε και ελπίζω να βοηθήσει και κάποιους από εσάς στην ζωή σας...
«Life is a song - sing it. Life is a game - play it. Life is a challenge - meet it. Life is a dream - realize it. Life is a sacrifice - offer it. Life is love - enjoy it.» Sai Baba
2 σχόλια:
Όμορφα Πανούλη! ;)
Πολύ όμορφο :D
Δημοσίευση σχολίου